28 Mart 2024 Perşembe

Devrimci Yön

Dünya Emekçi Kadınlar Günü / Ünsal Çankaya

Dünya Emekçi Kadınlar Günü / Ünsal Çankaya
13 Mart
00:00 2019


Aslında hediyeyle, yemekle, içmekle kutlanacak bir gün değil. Tüketim ekonomisinin kurbanı olmayacak kadar değerli bir gün. Emeğin hak bilindiği ve onun tam değerinin istendiği gün.

Kutlama değil, asıl amaç emeğin değerini hak olarak istemeyi düşünen, harekete geçen ve ama acımasızca bir yakma eyleminde ölenlerin o tarihsel mücadelesini anıp, o kadınlara şükran borcunu ödemek. O nedenle asıl başlık şöyle olmalı tüm dünyada.

KADIN EMEĞİNE DEĞER VERME VE O MÜCADELEDE ÖLEN KADINLARI ANMA GÜNÜ

Çünkü 8 Mart Sesimizi duymayanlara, bizi öldürmek isteyen tüm insanlara tarihte varız biz, emeğimiz, canımızla varız denilen gündür dünya coğrafyasında.

Tarihte 129 kadını ücret artışı için direndikleri fabrikada yakmıştır emeğini bedenini sömüren zihniyet çünkü... O gün direnme günü seçilmiştir ölenlerin ruhuna saygı için. Onları anma günüdür, kutlama değil.
Ölüm kutlanmaz, cinayet hiç kutlanmaz… Ölen anmaya değer ise anılır sadece ve mutlaka.
Özünden uzaklaşan, uzaklaştırılan tüm kavramlarda emeği değersiz kılanların parmağı vardır mutlaka.
Öyle olmasa, rant için emeği sömürenler kavramlarımızla böyle oynamasa, o kırılası parmakları olmasa nasıl hediyeler alma satma gününe dönüşebilirdi onca kadının ölüm tarihi acaba?

Öyleyse... Günü hediye bekleme günü sanmayarak başlayalım uyanmaya.
Susmayalım günde, geriye döndüremesin kimse kazandığımız haklardan yana.
Çünkü ruhumuzla, bedenimizle göz önünde olmayalım istiyorlar ve o kadar açık ki niyetleri...
Dövüyor, öldürüyor, sözle, davranışla şiddete maruz bırakıyorlar her ortamda.

Evlere kapatmak isteyenlere ev değil dünya bizim yaşam alanımız diyelim.
Emeğimizi hiçe sayanlara boyun eğmeyelim...
Üreten, bölüşen sevgi dolu yüreğimizin değerini bilmeyenlerden uzak duralım.

O halde...
Sessiz kalmayalım.
Varlığımıza sahip çıkalım.

Çünkü yazmıştım çok zaman önce...
Ben bir kadınım. Varım. Ben varım.
Nefessiz kalmayacağım.

KADIN SESSİZ İSE NEFESSİZ DEMEK

Sessiz geldiğim dünya adıma koymuş ünü ya
Hiç duyulmazdı sesim o çocuk çağlarımda.
Uslu dendi, hanım dendi, çalış dendi sıklıkla.

Sustum, oturdum, çalıştım ama okudum da.
Çokça dayandım, eğittim, biriktirdim öfkemi,
Umdum, gün gelir yarınlar benim olur mutlaka.

Oldu da. Şimdi bunca yılın sonunda…
Varım diyorum, sesim bu diyorum duyanlara
Doluyum söylenecek sözlerden yana.

Söylüyorum, yetmiyor anlatmaya,
Şiir yazıp, şarkı yapıp, şakıyorum ezgiyle.
Varım, buradayım diyorum tüm dünyaya,
Her şeyimle ün saldım, sözüm bu, avazım da.

Ünsal Çankaya

GERCEKEDEBİYAT.COM

Facebook'ta Sol İtiraz